یادداشت دانشجویی/
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمدحسین آزادی*؛ دبیر سابق جامعه اسلامی دانشگاه، ولی عصر در یادداشتی با انتقاد از افزایش دلار نوشت: رئیس جمهور، دولت و روزنامه‌های حامی آن، آنچنان بر طبل برجام کوبیدند که بخشی از مردم مستانه و رؤیاپردازانه دلار در دست راست و هزار تومانی در دست چپ به رقص و پایکوبی در خیابان‌ها پرداختند.
دولت تدبیر و امید آنچنان رونق اقتصادی ایجاد کند و آنچنان درآمد سرشار در اختیار مردم قرار دهد که خودشان به این ۴۵ هزار تومان نیاز نداشته باشند! (حسن روحانی، گفت و گوی ویژه خبری، انتخابات ۹۲ )
مگر می‌توان در یک شعار در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد نرخ دلار باید به ۷۰۰ تومان تقلیل پیدا کند و چند ماه بعد نرخ دلار چند برابر شود، مشکل کجاست؟ مشکل عدم مشورت، مشکل خودشیفتگی، مشکل عدم استفاده از ابزار علمی برای اداره کشور، مشکل بی ثباتی هاست. (حسن روحانی، رو در رو با مردم، شبکه یک، انتخابات ۹۲)
ما ملت عزیز، مشکلات بزرگی حل کردیم ثبات به اقتصاد ایران برگرداندیم مگر یادتان میرفت لحظه‌ای نرخ ارز عوض میشد، لحظه‌ای قیمت کالا عوض میشد، اصلا مگر سرمایه گذار می‌توانست برای تولید و سرمایه گذاری فکر بکند! (اسحاق جهانگیری، شبکه یک، مناظرات انتخاباتی ۹۶)
اینک و پس از گذشت ۵ سال از ریاست جمهوری روحانی یک رکورد تاریخی در بازار ارز ایران به وقوع پیوست: هر دلار ۶ هزار تومان (البته تا لحظه نگارش این یادداشت!) عددی که واحد پول ایران را به بی ارزش‌ترین واحد پولی دنیا تبدیل کرده است! حتی کم ارزش‌تر از واحد پول کشور بحران زده‌ای، چون «ونزوئلا» که حامیان روحانی در زمان انتخابات، پیروزی رقبا را برابر با «ونزوئلایی شدن ایران» تحلیل می‌کردند.
مدیریت دولت کنونی در زمینه رکود اقتصادی و بی ثباتی در بازار‌های مختلف در سال‌های اخیر به اثبات رسیده و کنترل صوری تورم تک رقمی نیز تنها نمایشی بود که هیچ گونه واقعیتی در جیب مردم و زندگی روزمره آنان نداشت و به یکباره این مدیریت خود را به صورت آشکار و واقعی در بازار ارز به اثبات رسانیده تا ثابت شود ناتوان‌ترین دولت در کنترل بازار ارز، دولت تدبیر و امید است.
اما به گفته خود رئیس جمهور، مشکل کجاست؟ روزنامه شرق الاوسط در تحلیلی این چنین آورده است: «شک و تردید‌های هسته‌ای، ریال ایران را به لرزه درآورده و دلار با عبور از مرز ۶ هزار تومان، سه هفته قبل از ارائه گزارش کاخ سفید درباره برجام رکورد بی سابقه‌ای زده است.»
این یعنی همان چیزی که روحانی ۴ سال از وقت و هزینه دولت و بیشتر زمان سخنرانی هایش را به آن اختصاص داد و محمدجواد ظریف و تیمش را به سبب آن، سکه باران کرد اینک به پاشنه آشیل دولتش تبدیل شده؛ برجام و ما ادراک البرجام!
توافقی که با ظهور پدیده‌ای به نام «ترامپ» نه توان چرخاندن سانترفیوژ‌ها را دارد نه توان چرخاندن کارخانه‌ها را! نه توان کنترل دلار را دارد نه توان حل کردن آب خوردن ملت را! این یعنی همان «خسارت محضی» که رهبر انقلاب پس از انعقاد برجام از آن یاد کردند.
رئیس جمهور، دولت و روزنامه‌های حامی آن، آنچنان بر طبل برجام کوبیدند که بخشی از مردم مستانه و رؤیاپردازانه دلار در دست راست و هزار تومانی در دست چپ به رقص و پایکوبی در خیابان‌ها پرداختند.
بله مسیر از ابتدا اشتباه انتخاب شد؛ راه چند ساله ایجاد رونق وثبات اقتصادی در یک شب آن هم با امید به بیگانگان و روی گردانی از جوانان و کارگران ایرانی دست یافتنی نبوده و نیست. اقتصاد ایران با توجه به هجمه‌های جهانی و نعره‌های ترامپی به اقدامات زیربنایی، پایدار و مستحکم نیازمند است؛ از برچیدن بیماری‌های بانکی تا جلوگیری از قاچاق و ویژه خواری.
نسخه و راه برون رفت از وضعیت خطرناک کنونی که هر آن احتمال لبریزکردن کاسه صبر مردم را دارد چیزی نیست مگر حرکت راستین در جهت «اقتصاد مقاومتی» و «حمایت از کالای ایرانی».
محمدحسین آزادی - دبیر سابق جامعه اسلامی دانشگاه ولی عصر
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات